KTÖS Eğitim Politikaları
İlkelerimiz
Sendikamız eğitimde ve toplumsal mücadelede; eşitlik, toplumsal adalet, özgürlük (düşünce/ifade/hareket/seçim), dayanışma, çoğulculuk, toplumsal duyarlılık, her türlü şiddet karşıtlığı (fiziksel/sözlü/psikolojik), her türlü ayrımcılık karşıtlığı (milliyet/ırk/dil/din/cinsiyet/cinsel yönelim/ekonomik/sosyal/fiziksel), ekolojik düşünce, toplumsal cinsiyet eşitliği, evrensellik, yaratıcılık, üretkenlik, dürüstlük, öz denetim, eleştirellik, farkındalık, empati, örgütlülük, çeşitlilik, farklılık, eylem birlikteliği, hoşgörü, direniş gibi kavramları demokrasi, barış kültürü ve insan hakları temelinde ilke olarak benimsemiştir. Bu bağlamda birbirini bütünleyen bu iki sekreterliğin çalışma programları ortaklaştırılmıştır.
Eğitim Yaklaşımı
Yakın Hedefimiz/Hayalimiz/Misyonumuz
Sendikamız eğitim alanında örgütlü bir yapı olmasının yanında “toplum sorunları ile öğretmen sorunları iç içedir” ilkesi ile Kıbrıslı Türklerin kendi kendini yönetme, demokratikleşme ve bağımsızlık mücadelesine; iki toplumun birleşik bir Kıbrıs’ta yaşama sürecine varlığını adamış ve bu bağlamda örgütlenmeyi benimsemiştir.
Toplumsal olarak ekonomik ve sosyal eşitsizliklerin giderilmesi, çalışanların özlük haklarının geliştirilmesi sürecinde mücadelemiz adalet ve eşitlik ilkeleri temelinde yükselmektedir.
Eğitim sorunlarına ve toplumsal olaylara karşı ilkeli, ilerlemeci ve muhalif duruşumuz, pratik eylemlerimizle hayat bulmaktadır.
Sendikamız eğitimde tüm işin Eğitim Bakanlığı’na bırakılması halinde eğitim adına sorunlarımızın çözülemeyeceğini deneyimlemiştir. Bu anlamda sendikamız;
• Eğitim-öğretimin planlanması,
• Eğitim programları,
• Öğretmen yetiştirme ve öğretmen seçimi,
• Okulların demokratik yönetimi,
• Hizmet içi eğitim,
• Okulların altyapı ve materyal ihtiyaçları,
• Eğitimin finansmanı,
• Öğretmen sorunları,
• Eğitimin değerlendirilmesi,
• Dijital eğitim
gibi temel sorunların çözümünde sorumluluk almayı, özelleştirmelere karşı durmayı, kar amacı gütmeyen toplum yararına hizmet veren eğitim kurumlarını desteklemeyi ve eğitimde niteliğin artırılabilmesi için projeler üretmeyi görev bilmiştir. Sendikamız herkesin nitelikli, eşit, ulaşılabilir ve ücretsiz eğitim hakkına kavuşmasının, herkesin kesintisiz eğitimini sürdürebilmesinin takibini de üstlenmiştir.
Amaçlarımız/Uzun Hedeflerimiz/Vizyonumuz
Toplumsal ve toplumlararası barış; gruplar arasında eşitliğe inanan, çok kimlikli ve çoğulcu düşünebilen, barış kültürü değerlerini benimsemiş yurttaşlar yetiştirmekle mümkün olabilir. Ancak bu şekilde yetişmiş insanlar toplumsal değişime katkı koyarlar. Değişimin esas olduğu dünyamızda, insanlığın gelişimi adına bilimsel, demokratik ve özgürleştiren kamusal veya kar amacı gütmeyen alternatif eğitim anlayışı büyük bir önem kazanmaktadır.
Ataerkil sistemin egemen kılındığı dünyamız, binlerce yıldır ezen ve ezilenin mücadelesine sahne olmakta, terazi çoğunlukla ezenden yana tartmaktadır.
Yakın zamanda Latin Amerika başta olmak üzere dünyanın farklı kıtalarında yaşanan devrimci pratikler;
Kuzey Avrupa ülkelerindeki eşitlik, adalet ve hümanizm gibi sosyal değerlerin öne çıkarılması;
Freire ve Apple gibi eleştirel pedagoji ve alternatif eğitim kuramları olan eğitimcilerin çalışmaları; yüreğimize su serpse de, genel anlamda neo-liberalizm destekli dini gericilik ve fanatizm, savaş ve şiddet kültürü, sömürgecilik, ayrımcılık, milliyetçilik gibi köklü kavramlar, emeğin ve insanın sömürüsüne dayalı ulus devletler ve yeni dönemde şirketlerin sömürü stratejileri eğitim sistemlerini köleleştirmek üzerine tesis etmişlerdir.
Paulo Freire, eğitimi, bireyin özgürleşmesine hizmet eden bir araç olarak görür. Geleneksel anlayışta eğitim, bir tahakküm aracı haline getirilmiştir. Freire, baskıcı toplum yapısına uygun düşen geleneksel eğitimi, “bankacı eğitim modeli” olarak tanımlar ve eleştirir. Bu modelde öğrenciler nesne, öğretmenler ise özne konumundadır. Böyle bir anlayışta diyalog değil, tek yanlı bir dayatma söz konusudur. Dolayısıyla geleneksel eğitim modeli baskıcı, otoriter bir yapıya sahiptir ve egemen grubun tahakkümünü sürdürmesine hizmet eder.
Freire, eleştirdiği “bankacı eğitim modeli” yerine “problem tanımlayıcı eğitim” olarak adlandırdığı bir model önerir. Bu modelde insan kendi kişiliğinin farkına varır ve özgür eylemleriyle dünya ile ilişkilerindeki problemleri tanımlama fırsatı bulur. Öğretmen ve öğrenci eşit koşullarda diyaloğa katılır, birbirleri üzerinde tahakküm kurmadan eleştirel bir bakışla birer araştırmacı olarak ortaklaşa çalışırlar. Öğrencilerin algı gücü gelişir ve öğrenciler dünyayı durağan değil, zaman içinde değişen bir gerçeklik olarak algılarlar.
İnsandan yana taraf olan yaklaşımların okullarımızdaki eğitim-öğretim faaliyetlerinde, ders programlarında, ders kitaplarında, ders materyallerinde görmek mücadele alanlarımızdan bir tanesidir.
Bununla birlikte bir başka mücadele alanımızda okulların olumlu anlamda dönüşümüdür. Kamusal eğitimde Bakanlığa bağlı klasik okullar yerine başka bir eğitim felsefesi ve altyapısı ile kurgulanan okulların mümkün olduğu, bunun yanında kamusal eğitimin yararına kar amacı gütmeyen bağımsız okulların da desteklenmesi gerektiğini vurgulamalıyız.
Nasıl bir eğitim sistemi istiyoruz? sorusu eğitimcilerin ve düşünürlerin yıllardır tartıştıkları ve üzerinde uzlaşılamayan bir konudur. Sendikamız, 17/1986 sayılı KKTC Milli Eğitim Yasasının emrettiği “Türkiye’deki özdeş eğitim kurumlarında uygulanmakta olan öğretim programları ile uyum” maddesi hem siyasi, hem toplumsal hem de eğitim boyutunda sorunlar ve olumsuzluklar yaratmaktadır.
Yayınlanan raporlarda Türkiye’de homojen bir ulus yaratma yolunda eğitime atfedilen merkezi rolün, bazı iyileşmeler olsa bile, devam ettiğini ifade edilmektedir. Uyumlaştırma adı altında Türkiye Eğitim Sistemi’nin bir uzantısı haline gelen Kıbrıs Türk Eğitim sistemi için de benzer yorumlar yapılabilir.
Biz öğretmenler olarak bunu içselleştirmesek de, eğitim programlarının uygulanması, ders kitaplarının okutulması, resmi törenlerin uygulama şekli ile sistemin devamından yana bir gelenek oluşturulmakta, devletin istediği resmi insan modelinin oluşmasına katkı yapmaktayız.
Eğitim-öğretim süreçlerinin asıl öznesi olan çocukların sözünün dinlendiği ve sesinin duyulduğu, karar alma mekanizmalarına dahil edildikleri, öğretmenin rehberliğini ve yol göstericiliğini esas kılan, demokratik bir yönetimin hakim olduğu, okullarımızın çevre ile barışık ve oyun temalı okullara dönüştüğü, erişilebilir, eşit, ücretsiz, kamusal ve her türlü neo-liberal özneden uzaklaşmış bir eğitim sistemi inşa edip, devamını sağlayana kadar mücadelemiz esas olacaktır.
Resmi ideoloji ile korkusuz bir kavgaya girişeceğimiz ortadadır. Bir taraftan kavgamızı verirken, diğer taraftan gayri resmi eğitim sistemini benimsemiş, piyasa ve kar amacıyla işletilmeyen, eğitimi metalaştırmamış, sosyal adalet duygusu ile yoğrulmuş, sivil toplum destekli okulların inşasına da destek vermeliyiz.
Nasıl bir okul istiyoruz? sorusu derin bir mevzudur, yine de var olan kamusal okullarımıza sahip çıkarak bunun yanında “Çocuk Hakları Sözleşmesinde, İLO Sözleşmelerinde, İnsan Hakları ve Ayrımcılık Karşıtı Sözleşmelerde belirlenen hakları hayata geçiren, çocukların, öğretmenlerin ve ailelerin kendilerini gerçekleştirmelerini sağlayan, katılımcı demokrasiyle yönetilen, ekolojik dengeye saygılı, kamusal veya kar amacı gütmeyen okullar tasarlamak mücadele alanımızdır. Okullar, öğrencilerin demokratik bir topluma katılmak için gerekli donanımı elde ettiği yerler haline dönüşmelidir.
Nasıl bir insan istiyoruz? sorusu ise, tarafsız olmayı kabul etmeyen bir sorudur. Kendine, kültürüne, çevresine sahip çıkan, özgüveni ve farkındalığı yüksek, sorumluluk sahibi, her türlü kalıplaşmış, dogmatik düşünceyi sorgulayabilen, tüm inançlara ve evrensel değerlere saygılı, bireyler yetiştirme özelliklerini taşımalıdır. Eleştirel düşünebilen, sorgulayabilen ve analiz edebilen vatandaşlar ancak bu şekilde yetiştirilebilir.
Bununla birlikte;
Çocukların potansiyellerini, yaratıcılıklarını ve üretkenliklerini geliştirmelerine olanak sağlanması;
Okul, sınıf ve tüm eğitim alanlarının çocuğun yüksek yararı, güvenliği ve ekolojik duyarlılığı çerçevesinde düzenlenmesi;
Eğitim alanında ekonomik, sosyal ve kültürel olarak eşitlikçi ve özgürlükçü bir ortam oluşturmak için çocukların, aileler, öğretmenler ve çalışanlarla birlikte planlama, karar alma ve uygulama süreçlerine katılmalarını sağlayan çoğulcu ve dayanışmacı bir okul kültürünün yaratılması;
Sosyal, kültürel, ekonomik, fiziksel ve zihinsel farklılıkları olan çocukların özelliklerine uygun bir yaklaşımla bir arada eğitim-öğretim sürecine katılmaları;
Toplumsal adalet ilkesini gözeten, bireysel potansiyele ve toplumsal yarara göre eğitim-öğretim programları geliştirmek;
Örnek projeler hayata geçirmek;
Ve tüm bunları yapan örgütlerle işbirliği ve dayanışma içinde olmak temel hedefimiz olacaktır.
Sendikamız eğitim programları ve okulların demokratik yönetim, kamusal alternatif eğitim, ekolojik duruş ve kamusal finansmanla dönüştürülmesi taraftarıdır.
Sendikamız demokratik yönetimden; çocukların, ailelerin, öğretmenlerin, eğitim hizmetlilerinin ve çevrenin bir arada fikir ürettiği, çözüm önerileri yarattığı, iletişimi temel alan demokratik bir yapıyı öncelikli algılar.
Sendikamız alternatif eğitimi özgür eğitim olarak kabul eder ve her çocuğun kendi özeline göre eğitimi bir parça şekillendirmesi olarak kabul eder. Eğitimin insanı özgürleştirdiği yaklaşımı ile birlikte alternatif yöntemlere saygı duyar ve destekler. Bununla birlikte Eğitim Bakanlığı’nı bu yönde çalışma yapması ikna etmek dahil, her türlü mücadele aracını uygular.
Ekolojik duruş olarak, insan-doğa ilişkisini yeni baştan kurgulayan ve ekolojik bakış açısını merkeze alan yeni bir değerler sistemini benimser ve eğitim felsefesini ekoloji merkezli kurgular.
Sendikamız, eğitimin finansmanının kamusal kaynaklar ile karşılanması gerektiğini esas alır ve her çocuğun ücretsiz eğitim hakkına sahip olduğunu savunur.
Hali hazırdaki Eğitim Sorunları
Aşağıdaki nedenler eğitimin başlıca sorunlarını oluşturmaktadır. Sendikamız politik nedenlerden eğitime yansıyan sorunlar ile mücadeleye eksiksiz devam edecektir.
• Eğitim sisteminde yaşadığımız sorunların çoğunluğu politiktir. Yasa yapıcıların plansızlık ve beceriksizliklerinin yanında 17/1986 sayılı KKTC Milli Eğitim Yasasının emrettiği “Türkiye’deki özdeş eğitim kurumlarında uygulanmakta olan öğretim programları ile uyum” maddesi sorunlar ortaya çıkarmaktadır. Siyasi istikrarsızlık, alana göre değil adama göre iş anlayışının devam etmesi, eğitimin merkezden yönetilmeye çalışılması, eğitime ayrılan bütçeden kamusal okullara yeterli kaynak ayrılmaması, gericiliğin laikliğin önüne geçmesi, yarışmacı sınavların varlığı ve eğitimdeki gizli özelleştirmeler bunlardan birkaçıdır.
• “Eğitim sistemimiz rekabete dayalı, yarıştırıcı bu şekliyle arda kalanları ezen ve sindiren, okulu, öğretmeni ve öğrenciyi başarılı-başarısız diye algılayan bir mantığın ürünüdür. “Başarmak için; başını kaldırmadan çalışmak, ezberlemek, bu uğurda çokça para harcamak gerekiyor.” Bu mantığın varlığı kolej sınavları, YGS, LYS ve Yönlendirme Sınavları desteklenmekte, çocukların bilgi, beceri ve yetenekleri göz ardı edilmektedir. Sınavlar eğitimi ve aile bütçesini olumsuz etkilemektedir.
• Göç Yasası’nın yarattığı sosyal, ekonomik ve demokratik eşitsizlik okullarımızdaki çalışma barışını olumsuz etkilemeye devam etmekte, maaşlarda ve haklarda oluşan anomali öğretmenin çalışma motivasyonunu düşürmektedir.
• Öğretmen yükselme ve atama sınavlarının yarışmacı sınava dayalı bir sistemle organize edilmesi ve kriter puanlarındaki anomaliler devam etmektedir;
• Okullarda farklı kültürlere ait çocuklara ve farklı davranış gösteren çocuklara yönelik entegrasyon ve oryantasyon (alıştırma/uyumlaştırma) eğitim programı eksikliği devam etmektedir,
• Öğrenci yerleştirme tüzüğünün somut verilere dayanmaması nedeniyle bazı okulların kalabalık, bazılarının az öğrenci ile eğitim-öğretime devam etmesi;
• Özel eğitime gereksinim duyan bireylerin eğitimi ile ilgili yasal çalışmaların halen hayata geçirilmemesi;
• Özel eğitim öğretmeni eksikliğinin giderilmemesi;
• Rehberlik ve Psikolojik hizmetlerin okulöncesi ve ilkokullarda yer almaması;
• Okul öncesi eğitimin ayrı bir disiplin olmasına rağmen geliştirilmesi ve yaygınlaştırılmasında yaşanan sorunlar;
• Eğitim Bakanlığı’nın teşkilat yapısının yetersizliği, okullara yeterli yatırım yapılmayışı, hizmet içi kursların ihtiyaca dönük olmayışı;
• İlahiyat Kolejinin varlığı, Kur’an Kurslarının kurumsallaşması, laik ve bilimsel eğitimin tehdit edilmesi;
• Okul sporlarına gereken önemin verilmemesi, yatırım yapılmaması;
• Eğitimin yeniden yapılanması ile ilgili Eğitim Şurası’nda alınan kararların Eğitim Bakanlığı tarafından uygulanmaya konulmaması;
• Atatürk Öğretmen Akademisi’nin statüsünün ve geleceği ile ilgili somut adımlar atılmaması;
• Çalışması tamamlanan Öğretmen Yer Değiştirme (Nakil) Tüzüğü’nün yasallaşmaması;
• Okullara bütçe oluşturulması için herhangi bir çalışma yapılmaması;
• Okul güvenliği ilgili yasal mevzuat olmayışı;
• Taşımacılık ve okul kapsam bölgeleri ile ilgili ilgili yasa ve tüzüklerin güncellenmemiş olması;
• Kantinler ve gıda denetimi ile ilgili yasal mevzuat eksikliği;
• Sosyal Hizmetler Dairesi ile işbirliği içinde çocukların okul içi ve okul dışı güvenliği sağlayacak mevzuat eksikliği ( Okul – Aile Sözleşmesi);
• Öğretmen yardımcısı kadrolarının açılmaması eğitim-öğretim hizmetlerini olumsuz etkilemektedir.
Çalışma Programı:
Sendikamız belirlediği ilkeler ışığında diğer sekreterliklerle işbirliği içinde üyeye ve topluma yönelik eğitim çalışmaları yapmayı kendine hedef edinmiştir. Bu hedefler doğrultusunda aşağıdaki çalışma raporu şekillenmiştir.
Üyelerimizin sendika – eğitim başlığı altında bilinçlendirilmesi;
1- Diğer sekreterlikler ile işbirliği içinde, üyelerin sosyal ve ekonomik açıdan bilinçlendirilmesi, sınıf bilicinin gelişmesi, bağımsız sendikacılığın temel ilkelerinin üyelere benimsetilmesi, sendika yönetici kadrolarının yetiştirilmesi, bilimsel araştırma, inceleme, istatistik yapılması, sendikanın eğitim konusundaki yaklaşımı, eğitim uygulamalarının denetlenmesi, özellikle ilköğretimde oluşabilecek çarpıklığın giderilmesi için yöntem saptanması, bu konularla ilgili eğitici broşür, bülten, dergi, gazete, sosyal medya sayfası, web sayfası vb. gibi benzeri materyallerin hazırlanarak üyelerin aydınlatılması, bununla beraber eğitim semineri, konferans, spor ve dinlenme, gezi-gözlem, film gösterisi ve kütüphane gibi faaliyetlerde bulunmak.
2- Diğer sekreterlikler ile işbirliği içinde, iş yerlerinde ve iş alanlarında sendikanın eğitim politikası, demokrasi, insan hakları ve barış kültürünün benimsenmesi ve korunması için okul temsilcileri ve üyeler ile bilgilendirme toplantısı yapmak.
3- KTÖS Eğitim Politikasını yansıtan açılımların yanı sıra AB ülkelerinde ve diğer ülkelerdeki eğitim sistemleri konusunun da üyeye aktarılmasını sağlamak.
4- İhtiyaç analizi ekseninde yeni eğitim yaklaşımları için akademisyenler ve eğitim sendikaları ile işbirliği geliştirmek.
5- Mevcut eğitim sistemi ile temel eğitim program geliştirme projesinin değerlendirilmesi, gündelik ve kronik eğitim sorunlarına alternatif çözüm üretebilmesi ve yeni yaklaşım çerçevesinde politikalar belirlemek amacıyla Yönetim Kurulu çerçevesinde yeni bir Eğitim Komitesi oluşturulması, ilkelerin ve hedeflerin belirlenmesi ve oluşacak ilke ve hedefler doğrultusunda genişleyerek üye ile buluşturmak.
6- Yapılacak çalışmalar doğrultusunda proje/etkinlik temelli komiteler oluşturmak
7- Hedefler doğrultusunda Özel Eğitim Komitesi, Okulöncesi Eğitim Komitesi’nin çalışmalarının devamını sağlamak ve faaliyetlerini programlamak.
8- Çevre ve Ekoloji komitesi kurulması ve buna bağlı olarak yapılacak çalışmalar neticesinde okullarda ayrı ders olarak okutulması, çocuklardaki ve ailelerindeki çevre bilincinin oluşturulup geliştirilmesi hedeflenmektedir.
9- Demokratik Eğitim Çalıştayı düzenleyerek yeni eğitim politikaları geliştirmek.
Öğretmenin ve Öğretmen Hareketinin Gelişimi Çalışmaları
• Sendikal Mücadele ve Bilinçlendirme Kursları ile örgütlülüğün pekiştirilmesi.
• Yeni Yaklaşımların ve pedagojik uygulamaların öğretmenle buluşturularak değişim için adım atılması.
• Öğretmene ve topluma dönük olarak, diğer sivil toplum örgütleri ile işbirliği içinde Yunanca, İngilizce ve Türkçe kurslar düzenlenmesi.
• Mesleki konularda hizmet içi eğitim çalışmaları.
• Ailelere ve çocuklara yönelik rehberlik ve psikolojik veya her türlü destek eğitim çalışması gerçekleştirilmesi.
Bu anlamda;
1. Nitelikli Kamusal Eğitim Politikası kitapçığı üyeler ve toplumla buluşturulacak, belirlenen hedeflere ulaşmak için çalışmalar yapılacak,
2. Daha önce incelenen ve raporlanan “Temel eğitim program geliştirme projesinin” takibi yapılacak,
3. Öğretmenin ve okulların ihtiyacına dönük çalıştay ve seminer düzenlenmeye devam edilecek,
4. Okul Öncesi Eğitim Komitesi’nin önceki çalışmaları çerçevesinde eğitici broşür, afiş ve seminerlerin yanı sıra, oluşturulan KTÖS Okul Öncesi Politikasının hayat bulması için mücadele edilecek,
5. Özel Eğitim Komitesi’nin yasa çalışmalarının uygulamaya girebilmesi için mücadele sürecek,
6. Psikolojik Danışmanlık ve Rehberlik Derneği ile birlikte yürütülen “her okula okul psikoloğu” projesi devam edecek,
7. Öğretmen nakil tüzüğü, okullara bütçe tüzüğü, öğrenci kota tüzüğü, özel eğitim yasası, özel ders öğretmenliği uygulaması ve MEDDYK için girişimler devam edecek,
8. Hedeflerimiz değişmediği ve maddi imkanlar elverdiği sürece aşağıdaki etkinlikler gerçekleştirilecek;
a) İlkokullar arası Koro ve Orkestra Şöleni
b) İlkokullar arası Spor Etkinlikleri
c) İlkokullar arası Sanat Etkinlikleri
8- Radyo Mayıs’ın eğitim amaçlı kullanımında katkı konulacak,
9- 5 Ekim haftası etkinliklerinin KTOEÖS, DAÜBİRSEN ve DAÜSEN ile işbirliğinde planlanacak,
10- KTÖS Yükselme ve İstihdam Politikasını belirlenecek,
11- Öğretmen adayları bilgilendirme seminerlerine devam edilecek,
12- Yarışmacı sınavlara karşı mücadele edilmesi ve alternatif uygulamalarla toplumun dikkatinin çekilmesi. Bu anlamda alternatif olarak;
a) Kolej sınavlarının ortadan kaldırılması ve kolej anlayışının sınavsız olarak tüm öğrencilere sunulması ve tüm okullara yayılması. Her okulda talebe göre akademik sınıfların oluşturulup, GCE/GCSE ve A-Level programı ile eğitim-öğretim faaliyetinin başlatılması.
b) İlk yılın hazırlık sınıfı, diğer 6 yılın öğrencinin potansiyeli ve gönüllülüğüne göre başka sınıflara yatay geçiş imkanı verebilecek sistemin oluşturulması.
c) Sınavlar ile değil öğrencinin potansiyeli değerlendirilerek üst sınıflara veya yatay geçişlerle diğer sınıflara öğrencinin yönlendirilmesi.
d) Teknik Ağırlıklı Okullar, Çok Amaçlı Modern Liseler, Güzel Sanat veya alternatif okullara yönelecek öğrenciye ve rehberlik hizmeti verilmesi.
e) Akademik sınıflarda sadece GCE/GCSE ve A-Level programlarının oluşturulması.
f) Akademik sınıfın (kolej) ne olduğunu, programının nasıl olacağını, öğrencinin devamının veya yatay geçişinin hangi koşullarda olacağı, eğitimin sonucunun ne olacağı ile ilgili sürekli rehberlik hizmeti.
g) Kolejlerde ders verecek öğretmenlerin programda yer alan dersler ile ilgili bölümden mezun olması önemlidir.
13- İki yılda bir gerçekleştirilen uluslararası boyuttaki Demokratik Eğitim Konferansı’nın organizasyon çalışması Eğitim Komitesi tarafından yapılacaktır.
14- Sivil Toplum Örgütleri ile belli alanlarda ortak öğrenci, veli ve öğretmenlerin bilgilendirilmesi amacıyla çeşitli etkinlikler yapılması, bildiriler, broşürler basılıp dağıtılması.
15- Barış Kültürü Eğitimi ile ilgili çalışmalara devam etmek ve diğer sekreterlikler ile işbirliği içinde çocuk hakları ve insan hakları temelli eğitim materyalleri hazırlamak.
16- Avrupa Sendikalar Enstitüsü Programlarının (ETUI) programlarının duyurusunu üyelere sağlamak,
17- Öğretmen Değişim Programını yaygınlaştırıp devamını sağlamak.
18- Öğretmen çocuklarına yönelik EUROSCOLA Programını yaygınlaştırıp devamını sağlamak.
19- Öğretmenlerimize yönelik AB Kurumlarını, Politikalarını ve Eğitim Sistemini tanıtıcı gezi-gözlemlere devam etmek.
20- ETUCE üyesi 3 Kıbrıslı Türk ve 3 Kıbrıslı Rum öğretmen sendikası ile eğitim veya yeniden yakınlaşma amaçlı her türlü etkinliği yapmak.
21- Dijital eğitim portalı oluşturmak.
Kaynakça:
1. http://www.ahdr.info/ckfinder/userfiles/files/POLICY%20PAPER_FINAL%20LR.pdf
2. http://www.baskabirokulmumkun.net/
3. http://www.derindusunce.org/2008/09/30/ozgurlestiren-bir-egitim-mumkun-mu/
4. http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/40/486/5714.pdf
5. http://elestiripedagoji.blogspot.com/
6. http://egitimsurasi.mebnet.net/Komisyon1.pdf
7. Paolo Freire – Ezilenlerin Pedagojisi
8. M. Apple – Demokratik Okullar
9. KTÖS 39. Dönem Çalışma Raporu
10. KTÖS 40. Dönem Çalışma Raporu
11. www.ktos.org
12. 2000’li yılların eğitim modeli, KTÖS
13. FLSF (Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi), 2016 Güz, sayı: 22, s. 299-313 ISSN 1306-9535, www.flsfdergisi.com